Ik ga het testen. Hoe slecht moet iets gaan en hoe lang duurt het voordat het goed komt? Hoe ik dat ga testen? Ik neem iets wat ik, in eerste instantie, zelf in de hand heb. Iets wat ik kan beïnvloeden, manipuleren of ombuigen. Het kan van alles zijn maar een situatie lijkt mij het meest geschikter. Het is een situatie waarin ik volledig de regie heb, er zijn weinig bedreigende factoren en er moet een verandering in plaats vinden als resultaat van het streven naar een succesvol einde. Maar voordat ons succesvol einde komt moet de situatie zijn dieptepunt hebben bereikt. Hoe krijgen we dat voor elkaar?
We willen iets krijgen. Wat willen we? Liefde? Iedereen wil liefde. Maar liefde is overigens een heel vaag begrip. We verfijnen het. Een kus? Een kus is meestal ook het hoogtepunt van de liefde en het begin van het einde maar we richten ons op het hoogtepuntverhaal.
We weten wat we willen en we gaan ervoor maar we doen het op de-ik-weet-eigenlijk-al-wat-ik-wil-maar-ik-houd-mezelf-tegen-omdat-ik-het-eng-vind-manier. Nu hebben we een tegenpartij nodig aangezien er toch gezoend gaat worden. Wel iemand die heel graag wilt zodat wij zelf de regie in handen hebben. We scheppen ons ‘victim’; Het moet iemand zijn die zoals we al hadden bedacht heel graag wilt maar die wel ons op een gegeven moment dwars ga zitten. Die zoiets heeft van….”tja doeg, als je zo moeilijk gaat doen hoeft het van mij niet meer.”, maar die wel blijft.
En als laatste, we gaan ver want we willen een dieptepunt bereiken en zien of het daarna nog goed gaat komen.
Nou, gaan met die banaan toch.
We zijn al met onze ‘victim’ aan het praten. De ‘victim’ is aan het woord, wij luisteren. De ‘victim’ denkt dat zijn doel bijna bereikt is en sterker nog, dat wij zo onder de indruk zijn dat er eigenlijk niets fout kan gaan. Maar wat ons ‘victim’ niet weet is dat voordat het goed komt, eerst van alles fout zal gaan.
…..to be continue……
En nu moet het in het echt getest worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten